W OBRONIE NASZEJ DUSZY

Poniższy artykuł autorstwa Žiarislava pochodzi z czasopisma "Diva" (nr 4 z roku 2002). 

Myślę, że warto zatrzymać się chwilę nad każdym punktem, przemyśleć jego treść i wziąć ją sobie głęboko do serca.

APEL  "W OBRONIE  NASZEJ  DUSZY"

Ogólny stan i rozwój rzeczy w naszym kraju i społeczeństwie nie jest dobry między innymi dlatego, że uciskana jest rodzima - przyrodna kultura - tak duchowość przyrodzona, jak i sama przyroda. Dlatego niniejszym przedkładamy naszą PROPOZYCJĘ POPRAWY tego stanu rzeczy.

Rodzima przyrodna kultura w naszym kraju nie tylko nie jest dostatecznie chroniona, ale wręcz przeciwnie - wbrew podstawowym ludzkim i wszechbytowym duchowym wartościom, jak również wbrew konstytucji, wbrew naszemu i międzynarodowemu prawu, jest często tępiona i tłumiona. 

Proponujemy i - odwołując się do naszego konstytucyjnego prawa - domagamy się:

Ochrona przyrody i miejsc kultu

* podchodzić do Tatr jak do świętych gór naszego narodu. W sensie ochrony przyrody - w tym ochrony roślin i zwierząt, w sensie [zaniechania] wszelkiego rodzaju budowy naruszającej ich charakter; jak również w ogólnym sensie duchowego podejścia;

* zatrzymać zniekształcanie, polepszyć ochronę i stan parków narodowych, obszarów chronionych, znajdujących się pod ochroną drzew i innych części przyrody;

* nie naruszać lecz chronić miejsca kultu takie jak święte gaje, kamienie kultowe itp. Jako wyraz szacunku dla miejsc pamięci i poszanowania prawa wyznaniowego uznać miejsca te za takie, gdzie panować powinien spokój, za świątynie;

* szanować, chronić i nie zanieczyszczać przyrodnych żywiołów - Ziemi, Wody, Powietrza, nie nadużywać Ognia, nie marnować bogactw naturalnych (w tym energii) poprzez bezcelowe, nadmierne czy niemądre zużycie;

* skutecznie ograniczać wytwarzanie odpadów, sortować je; preferować i rozwijać [metody] odzyskiwania surowców wtórnych;

* chronić zieleń również w bliskości ludzkich siedlisk i umożliwiać odnowienie pierwotnego charakteru zarośli w wybranych częściach miast (w parkach itp.);

* wspomagać odnawianie się przyrodzonych zarośli i powrót zwierząt w miejsca, gdzie za sprawą zniszczenia bądź uszkodzenia naruszona była przyrodna równowaga; nie stawać na przeszkodzie takiemu odnawianiu się;

* odnawiać równowagę tam, gdzie została ona naruszona; z czcią i szacunkiem podchodzić do przyrody.

Kwestia życia

* rozwinąć i prawnie umocnić możliwość przyrodzonego poczęcia, ciąży, porodu i macierzyństwa; w położnictwie zadbać o bardziej przyrodne i uczuciowe, naukowe, wiedyjskie* i świadome postępowanie;

[*w oryginale: vedecký a vedomecký; gdzie pierwsze słowo odnosi się do klasycznej nauki, drugie do słowiańskiej tudzież słowiańsko-aryjskiej wiedzy-wiedy. Żeby jakoś oddać sens tego słowa w przekładzie, ukułam nowe, wychodzące właśnie od "wiedy". Do utworzonego słowa "wiedyjskie" dodałam jeszcze "świadome", jako że "vedomie" to po słowacku "świadomość" - "vedomecký" zawiera więc w sobie jednocześnie słowiańską wiedę jak i świadomość.]

* uznać i wspierać przyrodne lecznictwo i jego zastosowanie również w medycynie konwencjonalnej;

* nie pozwalać na wycinanie i magazynowanie tkanek i innych części ciała bez zgody obywatela;

* chronić przyrodne metody i formy w gospodarstwach, umożliwić zachowanie się i rozwój "pierwotniejszych" sposobów pracy;

* zachować pierwotne i regionalne gatunki roślin i zwierząt;

* zatrzymać proces nieograniczonego szerzenia się gatunków z zaburzoną dziedzicznością (modyfikowanych genetycznie) oraz gatunków zagrażających pierwotnej równowadze w przyrodzie regionu / kraju;

* ograniczyć i wedle możliwości zmniejszać zanieczyszczenie (chemizację) żywności;

* wypracować efektywny i dokładny sposób ochrony przed szkodliwymi działaniami / skutkami gospodarczej światowłady (globalizacji) i członkostwa w strukturach ponadnarodowych - głównie mamy tu na myśli działania zagrażające naszym przyrodnym, duchowym, gospodarskim i społecznym wartościom;

* chronić dzikie i domowe zwierzęta przed postępowaniem z nimi w sposób bezuczuciowy i bezduszny, wspierać przyrodniejsze sposoby chowu, podchodzić do zwierząt mądrze i z szacunkiem;

* forsować i samemu preferować zdrowszy i przyrodniejszy (przrodzony) sposób życia, nie tłumić, a już na pewno nie tępić go.

Edukacja

* od najmłodszych lat chronić duszę dziecka przed nieprzyrodzonymi (cywilizacyjnymi) naciskami i uczyć o potrzebie takiej ochrony;

* wspierać przyrodne doświadczanie, myślenie, świadomość i działanie w każdym wieku dziecka, na każdym stopniu edukacji, również w działaniach pozaszkolnych;

* w dostatecznym stopniu zabezpieczyć edukację na temat rodzimej kultury, prowadzoną w duchu tejże rodzimej kultury; zabezpieczyć naukę o ojczyźnie, o narodzie, etnografię oraz inne, należące do tego kręgu kierunki. Dotyczy to zarówno szkoły jak i instytucji przedszkolnych;

* zapewniać edukację o rodzimej duchowości naszych przodków słowackich, słowiańskich i indoeuropejskich  oraz o jej przejawach w dzisiejszych czasach;

* zabezpieczyć edukację na temat znaczenia i pochodzenia rodzimych świąt, obrzędów, zwyczajów oraz innych przejawów rodzimej duchowości; nawiązywać do dorocznych świąt już od w przedszkolach;

* zabezpieczyć edukację i działalność badawczą w obrębie przyrodnej kultury naszych przodków i jej dalszego rozwoju aż do współczesności również na podstawie podejścia  wczuciowego (empatycznego), bez uprzedzeń, bez przyjmowania wobec naszych rodzimych wartości wrogiego, stronniczego stanowiska;

* nie polegać wyłącznie na przekładach cudzych przyrodnych nauk, ale gruntownie zbadać i rozwijać rodzime przyrodne nurty;

* rozpowszechniać elementy rodzimych umiejętności i sztuki  (śpiew, taniec, teatr, gra na prostych, pierwotnych instrumentach, rzemiosło, ludowa sztuka użytkowa) począwszy od edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej;

* zabezpieczyć już w szkole podstawowej informowanie o demokracji plemiennej i samorządności naszych przodków;

* nie pozwalać na szerzenie nieprawdy, jakoby nasza rodzima słowiańska duchowość obumarła; była przez ponad tysiąc lat tłumiona i prześladowana, ale przetrwała a jej przejawy zachowały się do naszych czasów.

Duchowość - kultura

* nie używać słowa "pogaństwo" w odniesieniu do rodzimej duchowości, ponieważ nie jest to nasze własne, ale cudze określenie, od samego początku [intencjonalnie] poniżające, nieprecyzyjne, zwodnicze i do dziś przepojone nietolerancją;

* nie poniżać rodzimej duchowości w środkach masowego przekazu (w mediach); w zgodzie z wolnością wypowiedzi i na rzecz społecznej harmonii zapewnić tam również przestrzeń dla niej;

* w publicznych mediach i innych platformach społecznych umożliwić wykładanie przejawów duchowości (kultury) rodzimej, jak na przykład: obrzędy, doroczne święta itp.;

* uznać prawnie istniejące rodzime święta i wartości a w przypadku ich połączenia się z innymi duchowymi nurtami, posługiwać się dwoistym oznaczeniem, na przykład: Jare Gody - Wielkanoc;

* nie narzucać rodzimej przyrodzonej duchowości statusu religii i nie ograniczać duchowej wolności nieprzyrodzonymi przepisami (konieczność rejestracji związku wyznaniowego itp.);

* brać pod uwagę, że rodzima duchowość jako społeczna, narodowa i ponadnarodowa, świadoma i podświadoma cecha przejawiać się może nie tylko w postaci suwerennej całości, ale również jako część składowa różnych duchowych i naukowych nurtów;

* chronić duchowość i dusze ludzi przed kultem tyranii, kapitalizmu [w oryginale słowo trh czyli rynek - J.K.], konsumpcjonizmu, egoizmu i innych negatywnych zjawisk;

* chronić i rozwijać rodzimą sztukę i rękodzieło;

* chronić rodzimy język, narzecza, rodzime słownictwo;

* nie pogwałcać i nie umniejszać wartości słowa, ale ją umacniać;

* nie wspierać przesadnej rywalizacji, wrogości i nienawiści w społecznych nurtach, lecz preferować przejawy ukierunkowane na zgodę i harmonię;

* stwarzać możliwości lepszego rozwoju świadomości holistycznej, w przypadku spraw publicznych zabezpieczyć wolność przejawu;

* umożliwić odprawianie rodzimych obrzędów, w tym zawierania małżeństw (swadźba) i urządzanie pogrzebów, uznać prawo do rodzimego obrzędu również w placówkach szpitalnych, wojskowych i więziennych.

Pozostałe obszary życia społecznego

* rozwijać holistyczne - harmonijne postrzeganie, świadomość i działanie; starać się o stan równowagi pomiędzy materią a duchem i duszą;

* umacniać pozytywne żeńskie i męskie wartości w społeczeństwie, starać się o stan zgody między nimi;

* dostrzegać znaczenie, podtrzymywać i rozwijać wartość czucia, wczuwania się i współ-odczuwania w społecznościach takich jak rodzina, ród, gminy, miasta, kraje, naród; dostrzegać znaczenie, podtrzymywać i rozwijać wartość czucia ludzkiego, przyrodnego i wszechbytowego;

* całościowo zająć się kwestią pozaszkolnego realizowania i "wyżycia się" dzieci i młodzieży;

* umacniać obraz człowieka jako istoty, która nie jest ani oddzielona, ani nie stoi ponad przyrodą, ale jest z nią w zgodzie i znajduje się w jednym kręgu ze wszystkimi pozostałymi istotami;

* redukować czynienie zła, również poprzez wspólne działanie różnych duchowych nurtów;

* nie pozwolić na rozprzedawanie duchowych, przyrodnych, jak również istotnych materialnych dóbr, ponieważ są one danej społeczności przyrodzone i bardzo dla niej ważne (ziemia, zabezpieczenie wody, gazu, źródeł energii);

* dopuścić możliwość duchowego samostanowienia kraju, używać sprawdzonych elementów rodzimego - przyrodnego społecznego systemu;

* nie wspierać tego, co przychodzi do nas z zewnątrz, a mogłoby osłabić relacje pomiędzy obywatelem a krajem;

* konkretnymi, wymierne efekty przynoszącymi przepisami zapobiec bezpośredniemu i pośredniemu rozprzedawaniu ziemi i innych podstawowych dóbr na rzecz obcokrajowców;

* wspierać przyjacielskie i równoprawne relacje z innymi narodami;

* stawać w obronie narodów i duchowych społeczności, które są uciskane i w żadnym wypadku nie brać udziału w takim ucisku (nawet gdyby to było jakieś wasalskie zobowiązanie);

* wspierać ogólnoświatowe przyrodne czucie i współpracować z innymi narodami i społecznościami we wspólnym dziele umacniania społecznego i przyrodnego ładu;

* stwarzać warunki sprzyjające przetrwaniu i rozwojowi naszej rodzimej przyrodnej kultury-duchowości;

* zachować dla przyszłych pokoleń nasz kraj w dobrym stanie.